به گزارش خبر فوری، با پایان رسمی برنامه فوتبال 120، آخرین راه ارتباطی عادل فردوسی پور با صدا و سیما هم قطع شد و این مجری و برنامه ساز محبوب به طور کامل از قاب تلویزیون حذف گردید.
از قبل هم معلوم بود رابطه صدا و سیما و عادل به پایان خود رسیده و فوتبال 120 دیر یا زود از کنداکتور شبکه ورزش حذف می شود اما کسی گمان نمی کرد که این اتفاق در بهار سال 1402 رخ دهد.
وقتی محبوب ترین مجری صدا و سیما حذف شد
چگونه مجری مشهور صدا و سیما که روزگاری محبوب ترین چهره رسانه ملی بود از تلویزیون جدا شد؟
داستان فردوسی پور داستانی پرفراز و نشیب است. او در دهه 70 به عنوان گزارشگر ورزشی وارد صدا و سیما شد. در همان ابتدا مشخص بود جوانی باسواد، مسلط و کاریزماتیک که دیوانه فوتبال هم است به تلویزیون جمهوری اسلامی ایران وارد شده و احتمالا در آینده به یکی از درخشان ترین چهره های ورزشی صدا و سیما بدل می شود.
عادل با ساخت برنامه 90 شهرت روزافزون خود را وارد فاز جدیدی کرد. بدون شک 90 یکی از مهم ترین برنامه های ورزشی صدا و سیما بود. این برنامه فقط به مرور بازی های لیگ داخلی فوتبال نمی پرداخت بلکه بررسی فوتبال بهانه ای بود برای پرداخت به حواشی، دعواهای سیاسی، فساد در فوتبال و … . به همین دلیل، خیلی زود مورد توجه مردم قرار گرفت و روزهای سه شنبه همه درباره برنامه 90 و حوادثی که در آن رخ داده بود صحبت می کردند.
فردوسی بود تا سال 1397 برنامه 90 را روی آنتن زنده شبکه سه برد. در این سالها افراد بسیاری تلاش کردند که عادل را از کنداکتور شبکه 3 حذف کنند اما حمایت روسای صدا و سیما، محبوبیت روزافزون او و البته منش معتدل او باعث شد 90 نزدیک 20 سال روی آنتن تلویزیون بماند. با این حال، در دو سال پایانی فشارها بر عادل و 90 افزایش یافت. قدرت فردوسی پور او را به سمت ماجراهایی فراتر از فوتبال کشاند.
دعوت از بازیکنان مشهور فوتبال مانند کارلوس پویول به تهران بدون هماهنگی با مسئولین ارشد صدا و سیما، مصاحبه با محمد جواد ظریف و عدم پخش آن، تغییر مدیریت شبکه 3 و آمدن جوانی به نام علی فروغی و اختلاف شدید او و عادل همه و همه باعث شدند فردوسی پور به درهای خروج نزدیک تر شود.
ضربه آخر در مراسم جشنواره جام جم وارد شد. در این مراسم، فردوسی پور روی سن رفت و جلوی چشمان فروغی از یک سال سخت سخن گفت.
پیش از جشنواره، گروهی سعی کردند با تغییر شمارش آراء پیامک ها مانع از انتخاب فردوسی پور به عنوان چهره محبوب تلویزیون در سال 97 شوند.
فردوسی پور هنگام دریافت جایزه اش با اشاره به این موضوع گفت که سال 97 «سخت ترین سال» دوره کاری اش در صدا و سیما بوده است. او تلویحا به فروغی و مزاحمت های او اشاره کرد و به نوعی گفت که با انتخاب مردم، تلاش او بی ثمر مانده است.
این صحبت ها به مذاق فروغی خوش نیامد و او دستور حذف برنامه 90 را صادر کرد. در اسفند ۹۷، تنها سه ساعت قبل از پخش آخرین برنامه ۹۰ در سال ۱۳۹۷، این برنامه اجازه پخش از شبکه ۳ را دریافت نکرد.
طوفان حذف 90؛ وقتی دوست از پشت خنجر می‌زند
از تعطیلی برنامه 90 در اسفند 1397 تا امروز فردوسی پور فراز و نشیب فراوانی را تجربه کرده است. در همان ابتدا چهره های هنری مختلفی از فردوسی پور حمایت کردند.
محبوبیت او در سال های اول تعطیلی برنامه 90 هم بیشتر و بیشتر می شد (اینجا بخوانید) اما تغییری در تصمیم مدیریت صدا و سیما ایجاد نشد. آنها تصمیم خود را گرفته بودند.
با دستور فروغی، دکور برنامه 90 تخریب شد و معلوم شد که این برنامه برای همیشه تعطیل می شود. سایت و پایگاه رسمی 90 هم تعطیل گردید (اینجا بخوانید) تا همه چیز به پایان خود نزدیک شود.
در آن زمان، مدیران وقت صدا و سیما به فردوسی پور پیشنهاد ریاست بر شبکه ورزش را دادند. او این پیشنهاد را نپذیرفت. همزمان شبکه 3 نام او را از فهرست گزارشگران فوتبال حذف کرد.
تنها راه ارتباطی عادل با تلویزیون برنامه فوتبال 120 بود که از شبکه ورزش پخش می شد و به بررسی فوتبال های مهم اروپایی در هفته می پرداخت. در آن زمان محمد حسین میثاقی مجری فوتبال 120 بود.
جوان پرانرژی و فعالی که شاگرد فردوسی پور بود و عادل او را شناسانده بود. میثاقی که در سال های آخر توانسته بود محبوبیت خود را افزایش دهد، بلافاصله توسط مدیران شبکه 3 به عنوان جایگزین عادل معرفی شد. میثاقی با وجود بهت فوتبال دوست ها با برنامه «فوتبال برتر» به جای 90 به کنداکتور صدا و سیما آمد. این اتفاق به مزاق عادل خوش نیامد و او میثاقی را از برنامه فوتبال 120 اخراج کرد.
فوتبال 120 که روزگاری یکی از محبوب ترین برنامه های فوتبالی شبکه ورزش بود با کوچ میثاقی و مشکلات عادل و به خصوص حذف صدای او از این برنامه، آرام ارام از رونق افتاد تا اینکه در نهایت، به پایان کار خود رسید.
دوران پسا 90؛ صبر، رنج و تلاش هایی بی‌ثمر
فردوسی پور مدتی صبر کرد و حتی درباره اتفاقات سال 97 و تعطیلی برنامه 90 حرف نزد. اما صبر او نتیجه نداد. عادل فهمیده بود دیگر در شبکه 3 جایی ندارد.
او تلاش کرد در پلتفرم های دیگر 90 خود را زنده کند اما صدا و سیما که حالا از طریق ساترا در پلتفرم های شبکه خانگی هم نفوذ کرده بود مانع از ساخت برنامه توسط او شد (اینجا بخوانید). فردوسی پور باز هم آرامش خود را از دست نداد. بسیاری از مهاجرت او به خارج از کشور خبر دادند اما او تکذیب کرد و گفت در ایران می ماند.
شرایط به همین منوال در حال ادامه بود تا اینکه پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسید. همه منتظر فینال بودند که AFC اعلام کرد قرار است از اینستاگرام خود بازی پرسپولیس و اولسان کره را با گزارش عادل فردوسی پور پخش کند. این اتفاق باعث شد رکورد فالوور AFC بشکند و تعداد ببیننده های لایو اینستاگرام فدراسیون فوتبال اسیا یک رقم تاریخی را به ثبت برساند (اینجا بخوانید).
بعد از این اتفاق، مخالفت های رسانه های نزدیک به صدا و سیما با عادل بیشتر شد. صدا و سیما نیز نگرانی بیشتری احساس کرد و به تدریج حتی پخش نام فردوسی پور و گزارش هایش را ممنوع کرد (اینجا بخوانید).
با این حال، رفتار فردوسی پور در تمام این مدت از نوعی اعتدال برخوردار بود. بسیاری تلاش کردند او را مخالف نظام معرفی کنند اما فردوسی پور در عین حمایت مردم همواره فاصله خود را از براندازان حفظ می کردن و نشان می داد که در مسائل سیاسی دخالت نمی کند اما عاشق ایران است. او حتی بعد از شهادت سردار قاسم سلیمانی پیام تسلیت داد (اینجا بخوانید).
با وجود تمام این شرایط، عادل سعی کرد در دید نباشد. مصاحبه نمی کرد و فقط در برخی مراسم ها و بازی های دوستانه حضور پیدا می کرد.
البته آرزوی عادل در تمام این مدت، حضور دوباره در یک برنامه فوتبالی بود. تمام راهها به روی او بسته بود و او به ناچار اپلیکیشن مخصوصی درست کرد و از طریق آن اپلیکیشن، برنامه فوتبال 360 را ساخت (اینجا بخوانید). البته این برنامه هم از حاشیه خالی نبود. مصاحبه فردوسی پور با کارلوس کیروش، مهدی طارمی و جهانبخش، قبل و بعد از جام جهانی 2022 قطر پرحاشیه بود و به خصوص این آخری باعث شد گروهی از رسانه های نزدیک به صدا و سیما و اصولگرا به او بتازند (اینجا بخوانید).
خرداد 1402؛ پایان رابطه عادل و صدا و سیما
با آغاز شهریور 1401 و اعتراضات آن سال، بسیاری از هنرمندان و سلبریتی ها مجبور به واکنش شدند. گروهی مانند علی کریمی و حمید فرخ نژاد از کشور خارج شده و رسما در مقابل نظام ایستادند. گروهی ضمن انتقاد از دولت، معترضین را به آرامش دعوت کردند و گروهی نیز راه میانه ای را برگزیدند.
از میان گروه سوم عده ای مانند مهران مدیری نتوانستند منطق راه میانه را شناخته و از هر جهت به چهره ای منفور تبدیل شدند. اما گروهی مانند فردوسی پور سعی کردند کمی معقول تر عمل کنند.
فردوسی پور در جریان اعتراضات دانشگاه شریف در کنار معترضین ایستاد و حتی ناهار خود را روی زمین و در کنار معترضین خورد و در جمع این معترضان شرکت کرد (اینجا بخوانید) اما همزمان از حمایت علنی از اعتراضات خودداری کرد و سعی کرد خط خود را از مخالفان رسمی حکومت جدا کند. در نهایت، بعد از آرام شدن طوفان چند ماهه، فردوسی‌پور از معدود سلبریتی هایی بود که همچنان محبوبیت مردمی خود را حفظ کرده بود اما مخالفت صدا و سیما و مدیران جدید با او بیشتر شده و در نهایت آخرین برنامه او یعنی فوتبال 120 هم از تلویزیون حذف شد.
نکته مهم و قابل اعتنا در مورد عادل این است که حذف او از صدا و سیما نه پروژه شخصی علی فروغی بلکه مساله ای مهم تر از مسائل شخصی بود (اینجا بخوانید). فروغی بعد از حذف عادل گفت که او «از مدار خارج شده بود». این خروج از مدار به مسائل کلان صدا و سیما و شاید فراتر از آن مربوط می شد و در حد چارچوب های شبکه 3 نبود.
پیمان جبلی، رئیس جدید صدا و سیما بعد از انتخاب به عنوان رئیس جدید این سازمان اعلام کرد که از نظر او منعی برای حضور مجدد فردوسی پور وجود ندارد (اینجا بخوانید) اما بعد از مدتی اعلام کرد که بازگشت عادل مساله ای فراسازمانی است و او نمی تواند با یک امضاء او را بازگرداند. در نهایت نیز جبلی رسما اعلام کرد که فردوسی پور به نظام لگد زده و او نمی تواند با اصرار عادل را به صدا و سیما بازگرداند (اینجا بخوانید).
با این شرایط و با توجه به تعطیلی فوتبال 120 به نظر می رسد طوفان اختلافات چند ساله فردوسی پور و صدا و سیما به پایان رسیده و این دو برای همیشه قطع رابطه خواهند کرد. هر چند نباید حکمی کلی صادر کرد و باید دید در آینده چه تغییراتی رخ خواهد داد.
